Hiperrealizm znany też jako superrealizm i fotorealizm to nurt w sztuce zakładający jak najdokładniejsze odtworzenie obserwowanego fragmentu rzeczywistości.
Kiedy i gdzie się narodził?
Nurt ten narodził się około 1965 roku XX wieku w Stanach Zjednoczonych.
Historyk sztuki - J. Ch. Amman wyróżnił sześć głównych cech hiperrealizmu:
1. Pierwowzorem obrazu jest przeważnie zdjęcie lub diapozytyw.
2. Kompozycja określana jest w momencie wykonania zdjęcia, następnie przenosi się je tylko na podobrazie właściwe.
3. W nurcie tym nie jest ważny indywidualny styl, warsztat twórcy.
4. Przedstawiany przedmiot, obiekt musi być odwzorowany bardzo precyzyjnie, zgodnie z pierwowzorem.
5. Tematyka czerpana jest z życia codziennego, najbliższego otoczenia.
6. Co ciekawe, fotografia nie jest tu traktowana jako narzędzie pomocnicze, ale jako świadomie wybrana kompozycja wyjściowa służąca przedstawieniu obrazu.
Podczas zajęć w naszej szkole wykonujemy ćwiczenia najczęściej rysunkowe podczas, których zadaniem jest oddać rzeczywistość tak wiernie i realistycznie jak robi to aparat fotograficzny. Jest to ćwiczenie mające służyć nauce wnikliwej obserwacji światłocienia, faktur, najdrobniejszych nawet detali, a następnie ćwiczenia umiejętności odwzorowywania tych wszystkich elementów za pomocą ołówka. Kurs rysunku, który zawiera tego typu zadania pozwala zdobyć solidny warsztat, uczy rozumienia jak poszczególne obiekty i ich faktury zachowują się w świetle. Dużą wagę w tego rodzaju ćwiczeniach przykładamy do cieni rzuconych, które uczymy precyzyjnie wykreślać i nakładać w ich obrębie odpowiedni walor.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz